aldýrma ben öldükten sonra duyma ne olursun acýlarýmý vedalar da koydun sen , sonsuzluða uðurladýn tabutumla anýlarýmý
þimdi sen belki de benle mutlu bir yýlý .bir çýrpýda yaþadýn yarýlanan ömrüm gibi beni sonsuza dek kalbinden sildin ugurladin
biten bu bendeki aþk deðildi , inan ki içimdeki kýrgýnlýðýn hepsi de sana sana olan duygularýmýn çoðu bütündü, ne kaldý , geriye þimdi aþk dan , miras sana
ne sen benle olabildin ,nede ben ,senle , yarýnlarýmýz hep den kayboldu , þimdi akibetimiz gitti kim vurdu ya meçhule giden yolda , kaybolduk biz ,bilmem ki neyin , kimin uðruna beni saran umutsuzluk , yok edense hep yalnýzlýk , sensizliðim galiba , oldu bana bu dünyada hep fukura
bir baþýma kaldým ben buralarda , garipliðim aþktan, çok sevdiðim aþk tanrýçasýna sumela manastýrýnda tutsak olmuþ , þu bedenim kalbim ise ona hizmet eden , bir esir bir kur ya
bu aþk gider artýk benle uçuruma , bir intihar eþiðinde yok olur vurulan kalbim gibi damgalanýr kalpteki , ölür o tutkulu sevdaaa
bu gün mahþere doðru yürüyorum aðýr aðýr yolladýn attýn sen beni , iki kürek kumla gömülürken topraða ben usulca yok oldun sen benim gözümde küçüldün, kalmadý artýk bende o umutda
bu dünyada yerimiz yok bizim cennet cehennem bile ayrý ayrý kurum da hani yolcu yolunda gerek derler ya giderim bende , yok olurum ebediyete sonsuzluða
ben senle bir rüyayý hayal ederken sen beni nasýl koydun o kapkaranlýk çukura bundan böyle hep sarhoþ ol iç benim için sat aþkýný sersefil üç kuruþa
bir düþ gördüm ben senle hep senle adýna sevda masalý koydum okudukça hayatý orada içimdeki ilahiyat gücünü buldum hep seni dilendim ben ,þu yüce ,ulu tanrý katýnda almasýnlar diye gizledim , olmadý benim gözüm , hiç bir zaman baþkasýnda
köle oldukça satýldým hep bu dünyada býktým usandým ucuz aþk romanlarýndan tek kusurlu olan kalbim di umutsuzca sevdi , altýnýn ons saflýðýnda
inandýðým insanlardan hep yara aldým vuruldum kahpe bir kör kurþunla ah nasýlda yandý ,acýdý baðrým dayanamýyorum artýk hayat zulmetme yeter bana
kalleþçe sýrtýmdan vurdu , hep dost dediklerim sömürdü inancýmý kutsal bildiklerim þeytana meze oldu nebi dediklerim hakikat gerçeðinde yok vicdanlý insan dediklerim
hep farklý birini aradým ben , var mý bu dünyada asil-zade -soylu yiðit ünvanlýca o kayýp þehrin prensi yok artýk , yitik kalp krallýðý ölü denizde nereden kapýldým senin aþk rüzgarýna girmeseydim keþke hiç girdabýna
nasýlda inandým ben senin o yapmacýk sahte aþk oyununa aldandým ben tek seanslýk bu dünyanýn sahte kumarýna oynadým ben hep hayata inat , bir kibir , bir gurur , bilmem ki neyin adýna
tetiði çekerken sen hiç acý duymadýn mý , nasýlda kýydýn benim gençliðimin erdin mi niyazýna tam on ikiden vurdun beni , sapladýn kalbime aþk okunu egosuna anladým ki sevgiler tuzak ,aþklar girmiþ çoktandýr kafes kapanýna
tek hedefin benmiþim , ben , sevdanýn vurulmuþum gökyüzündeki uçan kuþuna ben öldükten sonra , sen çok yaþa hemde çok çok yaþa geç de olsa , var bundan sonra , bensiz hayatýn farkýna
göçmen kuþ misali dönemedim ben eremedim hayatýn sonsuzluk evreninde ne tadýna nede tuzuna
ÞÝÝR C.CEYLAN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
CEYLAN 17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.