DİL SÜKÛNET İSTER

DÝL SÜKÛNET ÝSTER

Yer aþk bezenmiþse, gök zaten aþktýr,
Karanfiller boyun bükmesin diye.
Gönül, güzelliðe ezelden köþktür,
Hasret yürekleri yakmasýn diye…

Ýçime sýðamam durduðum yerde,
Çareler ararým onulmaz derde,
Umutlarý kuþanýrým seherde,
Derdimin þimþeði çakmasýn diye…

Zamaný yarýna kurmak isterim
Aþkýn otaðýna varmak isterim,
Gönül yarasýný sarmak isterim,
Kör nefis isyanla bakmasýn diye…

Aþkýn esrarýný baðlayýp söze,
Secdede kendimle geldim yüz yüze,
Ümitler baðladým kaçýncý güze,
Irmaklar yokuþa akmasýn diye…

Yürek kanatlanýr sevda çaðýna,
Apansýzýn düþer aþk ýrmaðýna,
Berzahtan kor taþýr dost ocaðýna,
Üstüne karanlýk çökmesin diye…

Gözlerim ufukta takýlýr kalýr,
Yayýndan çýkan ok hedefe varýr,
Dil sükûnet ister, can ise sabýr,
Zalimin þafaðý sökmesin diye…

Günbeyli özlenen þafaðý anar,
Canan hasretiyle yüreði kanar,
Küllenen ateþi yeniden yanar,
Masumlar gözyaþý dökmesin diye.

Mahmut TOPBAÞLI


Sosyal Medyada Paylaşın: