Yoruldum
.(hemde çok)...
Hayat ne garip þey içimde boþluk
Hem indim hem çýktým yoruldum anne
Saklandý bir yere o masum hoþluk
Tüm neþem kayboldu duruldum anne
Ters esti hayatýn rüzgarý bana
Savurdu ruhumu attý bir yana
Dalýnda çiçeðim boyandý kana
Gonca güller gibi derildim anne
Sebep bazen aþktý bazen de fikir
Fikirde zenginim aþktaysa fakir
Öyle coþmuþtum ki olmuþtum zakir
Ne yazýk günaha sarýldým anne
Ne çok çilem varmýþ çek çek bitmiyor
Baþýmda bir bela kovsam gitmiyor
Sabrým da tükendi gayrý yetmiyor
Feleðin çarkýnda kuruldum anne
Avcumun içinde öfkemi tuttum
Sýktým diþlerimi acýmý yuttum
Ben kendi kendimi böyle avuttum
Tam orta yerimden kýrýldým anne
Dört duvar arasý korku yaþarken
Hüzün eþlik eder azap coþarken
Güneþe küsmüþüm güne taþarken
Bükülmüþ yay gibi gerildim anne
Geceler süzerken bende gözünü
Aynalar saklýyor benden yüzünü
Yakaladým derken aþkýn özünü
Leyla’nýn derdiyle vuruldum anne
FEVZÝ ÖZTÜRK
23/12/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.