NEDEN ÜŞÜYORUM BEN

Tetiðine basýlmýþ mermi gibi,
Üzerime geliyor gece.
Nasýl dört yanýmý sarýp sarmalamýþ bu karanlýk,
Sessiz bir çýðlýk gülüþlerin gecede yüzüme çarpan,
Vurulan benim her sokak da,
Ölende benim her dipsiz kuytu köþelerde.
Benim güneþini kaybeden,
Bu umutsuz þehirde.
Ellerime zincir vurulmuþ,
Ayaklarýma prangalar.
Düþen benim her kaldýrýmda,
Islanan benim.
Tut diyorum gecenin bir ucunu,
Bir kaç yýldýz doður geceye,
Bana biraz umut doður.
Ve giden her geceye göz bebeklerini koy,
Vurulduðum en amansýz yarama.
Ellerini koy,
Kurþun gri,
Gece siyah.
Al beni göðsünün umulmaz yerine,
Buðday baþaðý tarlalarýna götür.
Maviye götür.
Tut ellerimi yeþile götür.
Neden her sokak karanlýk,
Neden üþüyorum ben,
Mermi soðuk,
Yürek sýcak.
Nedensiz mi vuruluyorum ben,
Bir çift göz mü en çok vurulduðum yer,
Bir kaçamak bakýþ,
Ýkiye örðülenmiþ bir tutam saç,
Tut ellerimi diyorum,
Dýþarýsý kara kýþ,
Dýþarýsý zemheri,
Donuyorum ben.....Þ.CyILMAZ/Þiir Þiir Baba/28.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: