= YORGUNUM ANNE =
Hani nerede benim eðilmez maðrur baþým?
Gözlerimin içine düþecek gibi kaþým,
Üç öðün ekmeðime katýk oluyor yaþým.
Derde hemdert olmaktan býktým, yorgunum anne!
Yürü yürü bitmedi ömrümün çile yolu,
Sarýlmýþ boðazýma talihsizliðin kolu.
Bir tek gün yaþamadým gönlümce dolu dolu,
Hep hüsrana dalmaktan býktým, yorgunum anne!
Ben kimsenin canýný zerre kadar yakmadým,
Çok yaktýlar canýmý sabýr dedim takmadým.
Göz ucuyla olsa da kin duyarak bakmadým,
Elem keder dolmaktan býktým yorgunum anne!
Baðrýma bastýklarým çift baþlý yýlan oldu,
Güvendiðim daðlara aðustos’ta kar doldu.
Kardelenler’im dondu gelincikler’im soldu,
Ayrýk otu yolmaktan býktým, yorgunum anne!
Aldýðým nefeslere aðýr diyet ödedim,
Yere çaldýkça kader, aðam paþamsýn dedim.
Aðrýlý dizlerime yok vermeye mededim,
Yarým canlý kalmaktan býktým, yorgunum anne!
Saçlarým aðardý da yine muhtacým sana ,
Ya sen gel ya beni al; yavrum de, sarýl bana.
Neredesin? Ararým ciðerim yana yana,
Her kapýyý çalmaktan býktým, yorgunum anne!
Güçsüz bacaklarýma aðýr gelir bedenim,
Ne elimden tutan var, ne teselli edenim.
Hayatý sevmek için kalmadý ki nedenim!
Zar zor nefes almaktan býktým, yorgunum anne!
Ýçli nefesine saðlýk sevgili Selma Yýlmaz ( Periliçem )
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.