ŞİİRİN İNTİHARI

Nasýl yaparsýn bunu sen kendine
Sanki vebalini bilmezmiþ gibi
Bu caný yaratan sen misin ey kul!
Almaya kalkarsýn kendi elinle

Bir bahar dalýsýn henüz açmayan
Daha ne mevsimler görecek ömrün
Çiçeðe duracak açacak renk renk
Güneþ baþka baþka doðacak her gün

Önünde sayýsýz hedeflerin var
Arkanda dað gibi güzel bir aile
Herkes bunlarý ararken gökte
Sen bunlardan sanki olmuþsun bizar

Sen yanarken bir sevgili uðruna
Ölüm bile výz geliyor bak sana
Bunca sevenlerin yanýnda iken
Sen onlarý aldýn ayak altýna

Sen baðýþlanamaz bir suç iþlerken
Rabbim seni sana baðýþladý bak
Sen hayatý böyle kolay mý sandýn
Ýþ ki silahsýzken savaþmaya kalk

Bu gönül yarasý en beter yara
Sanma yalnýz sende kanar da durur
Ne yaþ tanýr ne zengin ne fukara
O yalnýz sadakatle dengini bulur

Otur da rabbine þükürler eyle
Her iki alemde affýný dile
Böyle bir cahillik yapmak yerine
Ömrünü insanlýk aþkýyla bile


V S ye..



Sosyal Medyada Paylaşın: