** TUT ELLERİMDEN BE USTAM **

Özlemim savrulup daðýldý/
Kar taneleri gibi
Yüreðime dokundu/
Yayýldý bir boncuk misali
Ne mümkün öyle zor’ki/
Çýðlýðýmý duyurmak
Tut ellerimi be ustam/
Ýstemiyorum pervazsýzca savrulmak...

Özlemlerim karþýlýksýzdý/
Bir umuttu beklentilerim
Hicran vari aðlamaktan/
Saðanaða döndü gözlerim
Beni yoran umutsuzluðum/
Özlemiþliðim deðildi..!
Bir lokmalýk sevgiydi be ustam/
Uðrunda kocaman bir çýnar devrildi...

Dedim’ya..! bir lokma sevgiydi/
Çok’muymuþ istediðim.?
Sende ben gibi savrulup daðýl/
A be merhametsiz sevdiðim
Yýldýrdýn, býktýrdýn, daðýttýn/
Þimdi nefretlerle doluyum
Tut ellerimden býrakma be ustam/
Katleden cani olmak istemiyorum...

Duyuramadým feryatlarýmý/
Aciz kaldým yýkýlmýþçasýna
Uzanacak bir el bekledim/
Tutar diye umutlanmýþçasýna
Oysa..! biliyorum’ki/
Biçare kalmýþ umutlarým
Paran parça olmadan be ustam/
Tut ellerimden., yoksa.... yoksa rüsvaným...

Cemal ÝNAN


Sosyal Medyada Paylaşın: