Kul, Gül ve Menekşe Yarnamesi

-Sarýkamýþ Kardelenleri’ne Ýthaf Ediyorum.-

Güle sordum menekþeyi dün gece
Tamamlýyor ömrü harda dediler
Menekþeye sordum gülü dün gece
Bülbülün elinde zarda dediler
Kula sordum menekþeyi gülü ben
Vefasýz yüzünden korda dediler

***************************************

Seni sordum genç, ihtiyar, dengine
Teline methiye! Sayan sayana
Nur diye dalmýþtým, ben bu yangýna
Külüne çok yazýk diyen diyene

Güle diken koyar, menekþeye har
Yakýþmaz güllerin yapraðýna kar
Gülle dile gelir, özlenen bahar
Diline gülleri koyan koyana

Ölümden öteye yerler güzeldi
Bu yerlere giden erler azaldý
Güllere can veren serler sozaldý
Eline kanmaktan cayan cayana

Menekþe cemreyle el verir doðar
Mor çiçeklerini görmeye deðer
Çiçeklenir yarda boynunu eðer
Gülünü ayazda buyan buyana

Tomurcuk olmadan ezenler gani
Sürmeli peþinde gezenler hani
Gülleri seherde üzenler cani
Soluna düþeni oyan oyana

Delibal gülüydüm karlý daðlarýn
Selinde kayboldum kara zaðlarýn
Günahý neydi ki bahçe, baðlarýn
Dalýna hoyratça kýyan kýyana

Celil ÇINKIR


Sosyal Medyada Paylaşın: