Aşk mı sevgi mi

Acýdýr aþk,
Sevgidir aslýnda mutlu eden.
Karþýlýksýz çýkýnca, ya da reddedilince sevgin,
Ya da zoraki ayrýlýk çalýnca kapýyý,
Acýlar baþlar, hayaller baþlar.
Ha bu gün ha yarýn dönecek diye,
Günler geçer, acý devam eder,
Bundan acýdýr aþk.

Sevmek mutluluktur,
Sevilmek olmalý karþýlýðý elbet.
Ama sadece gözlerini görüp de sevmek,
Sadece sesine vurulmak da deðil,
Güzelliðine kanmak, ya da yakýþýklýlýðýna asla deðil.

Sanalda tanýmak deðil,
Olsa olsa,
Yüz yüze gelmeyi arzulamaktýr.
Onu tanýmak, onu gerçek dünyasýyla yaþamak,
Sevmenin ilk adýmýdýr,
Arkadaþlýktýr.
Hani derler ya eskilerimiz,
“Bir insanla üç kilo tuz yemeden,
Onu tanýdým demek olmaz”.

Ýþte aþk iþte sevgi,
Biri acý verir, biri mutluluk.
Yaþananlar geri gelmiyor,
Acý çeken yürek bir daha kolay kolay sevmiyor,
Gençlik aþklarý nisan yaðmuru gibidir,
Tez gelir geçer,
Ama bazen virane býrakýr yürekleri.
Yürekleri sellere kaptýrmadan,
Tanýmadan,
Bilmeden,
Sesine, gözüne, tipine,
Hele hele havasýna kanmadan,
Sevilmeyi hak ediyorsa eðer,
Sevmeli, sevmeli, çok sevmeli hem de.

Ölüm ayýrýrsa acýya katlanýr, kader der insan,
Severek ayrýlýksa yangýnlar býrakýr yüreklerde.
Günler zehir zemberek, geceler gözyaþý,
Haftalar, bomboþ aylarý, yýllarý getirir,
Aðarmýþ saçlarla geriye sarmak filmi,
Artýk mümkün deðildir.

Sevmek gerek derim, sevilmek de elbette,
Sevilmeden sevmek, acý çekmek,
Heba etmek günleri, yarýnlarý,
Hayatý zehir etmek, mutluluklar dururken,
Bir kara kaþa, bir kara göze, ya da bir perçem saça,
Âþýk olmak,
Kurban olmaktýr derim.

Sosyal Medyada Paylaşın: