Yine dolandýn dünya malýna yine nefsim Yetmedi mi artýk bak cebin doldu doymadýn Bir faydan oldu mu hiç insana söyle nefsim Bir duaya el açýp âmin bile demedin Sendeki mal sevdasý ahrette dert kavgasý Kibrinle çamura bat yanarsýn açýkçasý Bendeki aþk sevdasý sendeki mal kavgasý Bir duaya el açýp âmin bile demedin Rahmanýn rahmetinde hep kaçtýn ne anladýn Hiç durmadýn koþtun sen mal mal dedin aðladýn Ýnsanda onur þeref var diye hiç bakmadýn Bir duaya el açýp âmin bile demedin Gece gündüz zevk sefa hiç gelmedin imana Mim gibi sen eðildin vav gibi hep büküldün Elif gibi sen doðru olmadýn sen ey nefsim Bir duaya el açýp âmin bile demedin Ýmtihanla yoðruldun Aþk’a doðru koþmadýn Mezar çaðýrdý ibret için dönüp bakmadýn Ben oraya hiç girmem dedin yakalandýn Feryat ile figanla þimdi sen yalnýz kaldýn Kul Mehmet’im nefsine inanma at çukura Dilsiz kalýrsýn her an keser yüksek fatura Mahþerde mahcup eder giy yýrtýk sen kundura Tefekküre doðru git sen atma yazý tura Nefis çýkar yoluna elinde kasatura Ýmanýnla devam et at onu uçuruma
Mehmet Aluç
__________________ Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin’de affý için Selam ve dua ile... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.