SENSİZLİĞİMİN KARA KIŞI

Umutlarým sonsuzluk peþinde ne care
alýþtýðýmdýn alýþkanlýðým..
þimdilerde öyleyim yorgunluðumun pencesinde
zaman cok kýsa oysa yaþanmalýydýn
sýmsýký sarýlmalýydým hic býrakmak istemediðimdin
avuclarýmdan kayýp giderken
tutanamadým kokuna tutsak kaldým

Ne yazýk harcanan sensiz saatler
geciyor..zaman yaþamak dururken seni
gözlerin gözlerimden ýrak..Mevsimler tadýndan uzak
Yaþamaksa bu sensiz olmuyor..baþaramadým..
Gelmeni bekleyemem dön demek bana göre deðil
her batan güneþin bir nedeni var
Bitti demek aslýnda iþime geliyor..
sensizde olsa kokunu hissetmek üzerimde kalan
uyandýðýmda yataðýn boþ köþesi yine ..resmin
aynalarda artýk beni tanýmýyor ...

hüzünlüyüm kara kýþýn geliþinden mi
sensizliðin cöküþünden mi
Bu sýralar böyleyim iþde
bana bakmayýn siz soðuk savaþlardan cýkmýþ
yorgun yüzüm seni cýkarýrken bedenimden...
düzelmem asýrlar alýr..
bugunlerde böyleyim kendimce yas denen sendeyim

BEN SENÝ SEVDÝÐÝM ZAMAN ÞEHRÝMDE EZANLAR OKUNUYORDU KALBÝMDE SUKUTU ÝKRAR BÝR DUA BÝR RABBÝM BÝLÝYORDU BÝRDE SEN AMA NE SEN SECDE EDEBÝLÝYORDUN AÞKA NEDE BEN ÝSYAN EDEBÝLÝYORDUM OLANLARA
Sosyal Medyada Paylaşın: