Yýllar mý eskiyor biz mi? Nerede sýcacýk sohbetler? Nerede penceremizde ki aydýnlýk kar? Üþürdük Necati Cumalý gibi cebimizde ki konyak ýsýtýrdý içimizi...
Tarih mi oldu evlerin avlusu? Sarardý anamýn dantel iþli havlusu. Hani sobanýn üstünde kestanemiz. Nerede Sabahattin Ali’nin mahpushane türküsü? Hani o ucuz susuz raký farký?
Unuttuk unutuldu özgürlük türkülerimiz. Uslandý mý aðaçlar arasýnda ki gizli sevdalar? "Bu hürriyet hazin þey yýldýzlarýn altýnda." Diyen Nazým’ý unuttuk mu? Neden iyice acýdý votkanýn acý tadý.
Þehirler kasabalar Köyler. Hepsi derin uykuda sönmüþ bütün ýþýklar. Bozkýr’da Tezenenin yanýk türküsü susmuþ. Nerede Neþet’in coþkun seli. Hani köyümün katýksýz þarabý.
Yýlmak yok diyoruz ya, Ölümün gölgesinde yaþarýz özgürlüðü. Gülen gözlerde yaþ arkadaþ "Yýlmaz yýlmaz doðu yýlmaz, batý yýlmaz, Kuzey yýlmaz, yýlmaz yýlmaz Güney Yýlmaz.
Tut ki çocuklarýmýz var. Aydýnlanmalý yarýnlar. "Haberin var mý? Demir kapý, kör pencere yastýðým ranzam zincirim." Arif olan anlar. Karanfil kokulu cigaram hey!
Bin ah etti gönlüm acýdým yeni yýla. Can derdindeyiz yarenler "Tutulmuþ gece kapkara yollar" Elimiz kolumuz baðlý boynumuzda ip "Deniz" gibi Zulamýz da içecek bir þey kalmadý, yüreðim aðlar...
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.