Ömrümde gün bitti, hicrana kanmaktan!

Gönül kimselere sevdalý deðil
Ruhum heveslerin esareti altýnda iþveleþen har-ý can deðil
Nefsim felaha eriþmek için azmeden edep deðil, kalbim hüzün içinde kime kefil
Aþk, gönlüme inþirah sunan vecdin arefesinde bekleyen bir umut deðil, vaatte deðil


Ne vakit sýkýntýya düþsem
Hesapsýzlýðýn akibetinde acziyetime kanýp hayýflansam
Ýçinden çýkamadýðým bir hal için Allah kerimdir diye anlamsýz tesilli arasam
Ýlla ki kerim olduðunu bildiðim halde nefsime paye çýkarsam,sonra da þakýn olsam



Acýnmak bana düþer bilirim
Ne kadar densizliðim varsa iradem için zafiyetlerimdir itiraf ederim
Kalbi lekekeri nasýl görmezden gelirim, ruhun firkatine eriþmek için niyaz eylerim
Kimseye bir sözüm yok,boyun bükerim,aklýmý kullanmadýðým için mahcup nefesim



Her halin bir derdi vardýr
Ýçinden geçilen zamanýn hicranýnda aðlayan sessiz bir nazardýr
Ýçinde gizlediði gam nasýl bir hardýr,hissetmeyen gönüller kurak bir sahradýr
Ruhumun insicamý bahtým için suskun bir vicdandýr, keder nefsim için niye eftaldir


Yazdýðým nameler kar etmiyor
Okunmayan meramlar þevkime refakat eylemiyor,niye üzüyor
Býktýrmak kime ne fayda veriyor, suskun kalmak mý gerekiyor, kim ne söylüyor
Neden bunca gayret sessizliðin akýbetinde inliyor, çekinceler acaba gayrete geliyor



Sus artýk ey kalem, sýrrýnla göç
Ruhunun firkatine eriþsin artýk beklenen vech, gözyaþlarýný seç
Ýçine akýt, lal olan halini sakla konuþma artýk, nefesler usanýyor kimler üþengeç
Neden hasredersin melalini, hangi merakýn niyazýndadýr akýbetin hülyalardan geç



Baþýný yasla ve sakince aðla
Ne kadar kalin kalmýþsa düþen yapraklarýn halinde ki hicranda yaþa
Hazan her halin vicdanýnda, umutlar kanatlanýp bahtýnla buluþmadýkça usanma
Ümitsizlik hüsrandýr,yeis içinde nefeslenmek ne kadar vicdanýn için manay-ý aþktýr




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: