AYNA

Beynin çýðlýklarýný dil dile getitemezken
Kulaða deðsen ezan sesiyle
La ilahe inallah
Manevi huzura ermenin en güzel hali
Rotasýný kaybetmiþ tek kiþilik gemi misali
Ne hýrçýn dalgalarýn acýmasý nede suyun azizliði olur
Ölüm kol gezerken sýð sularda
Kýyýlar feryat figan içinde haykýrýr gel diye
Uçurumun kýyýsýnda dururken fýrtýnanýn savunmasýný beklemek
Dibi bulup bulmamak arasýndaki ince çizgi
Hayat her dakika ömrü çalýyor
Direnmek dirayetli olmak
Beynin insana oynadýðý küçük ama devasal oyunlarla
Geri adým atabilmek
Ýleri gitmek ölüme kýsa yoldan
Geri adým atmak hayata dönüþ
Lakin beyin oyunlarýna yeniden katýlmak
Sil baþtan yapma þansý yokken
Oysa hayatýn sonunda saklý bir kaç parça bez ve bir kaç avuç toprak
Belkide onlar dahi nasip olmaz insana
Her þeye raðmen nefes almak ve nefesi verene þükür çekmek
Onun dilediði kadar yaþamak yada yaþamamak
Belirli belirsiz karanlýklarýn kol kanat açmasý
Beyin oyunlarýnýn bitmek tükenmek bilmeyen istekleri
Ahu zar olur
Papatya çiçekleri solmaya baþlar avuçlarýnýn içinde
Mor menekþeler boynu bükük kalýr
Yürek sýkýþtýrýlmýþ prese çekilmiþ kadar küçülür
Ve hiç umulmadýk bir anda
Kulaklarý yýttarcasýna bir nara
Yer gök dinledi ve duydu
Yürek yangýnýnýn dile dilden dudaða
Güneþin doðuþu ýsýtýr her beþe’r yi
Batarkende el sallar gibi
Belkide yarýn doðmam der gibi
Yada yarýn doðduðumda batýþýmý görenler doðuþumu görmeyecek der gibi
Aynalar ey aynalar yalaný dolaný hatta iki yüzlülüðü kabul etmeyen aynalar
Insan hayatý içindeki tek gerçek
Gerçek ve yalan yüzlerin deþifre merkezi
Sana baktýkça akan giden heba olan zamanlarýmý yad ediyorum
Çocuktum büyüdüm deðiþtim
Sen halen aynýsýn
Kibrit kutusuna saklanmýþ hayatlar
Bir anlýk alevin yok etmesi yada var etmesi
Her ikisinde zaman alev ve hüzün gizli
Þah iken þahnaz olmak
Haklýyken haksýzlýða düþmek
Beyin oyunlarýnýn kumandasý özünde deðilse
Eyvah eyvah ki ne eyvah
Sessizliði boðmak akan zamana tekme atmak isterken
Ötekileþmeden ötekileþtirilmeden
Doðan güneþe insan ýrkýna ihanet etmeden
Ruh bedeni terk etmeden
Hak ve doðru yoldan ayrýlmadan
Bir avuç topraða emanet edilmeden
Sýrat köprüsünden geçmeden
Arþ’ý âlemi yaradan ALLAH’a þükür çekmek nasip olsun dilime...
Aynalar ortadan çatladý parçalar daðýldý etrafa
Boynu bükük kaldý benliðim
Hüzün diz çöktürsede baþý dik durmaya çabalamak
Ay karanlýða hakim oldu geçen müjdeli haber vermedi
Devþirdi gözlerini benden
Güneþ battý ruhum gök yüzüne
Bedenim topraða emanet edildi
Gözlerimde bir damla yaþ ile














Sosyal Medyada Paylaşın: