Ýsteseydin gelirdin
Dökerdin kýzýl saçlarýný geceme
Ve sonra pýrýl pýrýl sözlerle
Avuturdun gönlümü
Umutsuzlukla param parça gördün de
Beni yalnýzlýða hevesli mi sandýn
Ýsteseydin gelirdin
Sessizliði aradýðýmda
Yatardým dizlerine
Soluklarýmýz çýrpýnýrken
Bir an bakýp da gözlerine sorardým
Sen de mi yandýn?
Ýsteseydin gelirdin
Ve uçarý günlerimi bitirirdin
Yine her gece
Yýldýzlarla birlikte
Ayý kutsardýk
Sen beni en iyi anlayandýn
Ýsteseydin gelirdin
Güneþin ýþýklarý denizden vurunca
Seviþirdik kararýnca
Doðaya kulak kesilip
Susardýk
Kuþ seslerine karýþýrdý tadýn
Ýsteseydin gelirdin
Bir gecelik günahýmýz olurdu
Af dilerdik sonra bir birimizden
Son öpücüðün ardýndan
Aðlaþýrdýk belki
Öfkesiyle gelmeyen muradýn
Ýsteseydin gelirdin
Ýki dudak arasý iki kadeh þarap
Öpücüklere boðulurken
Rengarenk mumlarýn parlayan ýþýðýnda
Doruðuna ulaþýrdýk
Ýlk ve son dansýn
Ýsteseydin gelirdin
Gün çarpýp kanatlarýný giderken
Tedirgin geceyi kucaklayýp
Ayrýlýk sabahýný unutmaya çalýþýrdýk
Dönüp bakmazdýk bile kapýya
Anahtarýný kýrardýk kilidin
Ýsteseydin gelirdin
Biliyorum ki ben
Hiç bir þeye sahip deðilim
Sen yokken
Hayat dolardý bahçem
Masum bir çiçek gibi açardýn
Ýsteseydin gelirdin
Gelmedin iþte
Sevinç ile ýzdýrabý karýþtýrdým
Ben senin ruhunu sevdim
Bir de yüzündeki hüznü
Hep lafý dolandýrdýn kandýrdýn
Mehmet Fikret ÜNALAN