ŞARAP BEN VE TANRININ KÖYÜ

____ayaza çalýyormuþ günün rengi
tenha bir dalgasýnda düþmüþüm
odanýn ortasýna anamýn rahminden kopar gibi

ebemin soðuk ellerinin
sýcak þaplaðý duyulmuþ en kaba yerimde
çarþafa sarýlýp
aðlamýþým...




____hayalbaz ve çocuksu Karadeniz günleri
kovalarken bir birini
para kazanma gerçeði
ta o zaman kazýnmýþ beynimize
kocaman bacalarý olan küçük evlerimizin
akþam sohbetlerinde

denizin benim için getirdiðine inandýðým
bakýr telleri topladým
cennet bahçesinin az bulunan nimeti sayarak
kazanma duygusu ile kol kola gelen
ve yüzümün ortasýna yerleþen mutlu tebessümü satmýþým

farkýnda olmadan yediðim
yabancý bir tokadýn üçlü saltosuna...

__oralar tekin yerler deðilmiþ__
nenemim koca memelerine saklandým
aðladým...




____üniversite özlemlerimi konuk ettiðim
mabetsi kayalýklarýndan Karadeniz in
koþarak gittim kayýt kokulu günlerine
bey tepe kampusunun

kýrmýzý sarý renkteki pankart sinemasýnýn
tam karþýsýna geçip
daha önce gördüðüm bir rüyayý okurken tanýþtým
mavi üniformalý siyahi haydar ile
kalemlerime sarýldým
aðladým...

.
..
…

_____soðuktan kararmýþ buzlarýnda türkü söylerken Erzurum un
üþümekten morarmýþ dudaklarýný
demli bir bardak çay umudunda ýsýtýrken tanýþtým
‘’ASUMAN’’ *** ile

her yudumunda çayýnýn
mülteci bir direniþ sergiliyordu hayata karþý / urfa gülü
__kadýndý oysa
insandý ___

sonra
geleceðe dair umudi bir düþ griliðinde
koþturmuþum onu
sokak baþlarýna habersizce barikat kuran Azrail den habersiz
tezgahýna düþürmüþüm ölümün / bilmeden

bembeyaz bir gaz yumaðý oluvermiþ elleri

ana avrat küfrettiðim
otopsi saatlerini ararken koridorlarda
bulduðum buzlu sýzýma sarýldým
aðladým...
.
..
…


þimdi
þarap a kurulmuþ
çýldýrmýþ saatim ben
çalarsam kuduracak köpek gibiyim
zýkkým gibi içtim sigarayý
dumana sarýldým
aðlayacaðým...


_______yanan bu köy kimin ?


Sosyal Medyada Paylaşın: