Her þey fýr fýr döndürülürken, Sen, duruyorum sanýyorsun! Oysa ellerin, dün minnacýktý, Sana göre, ayaklarýn ilerliyor! Kendine bin bir yol arýyorsun, Yüzünde yol çizgilerin beliriyor... Geçmiþ, senden uzaklaþýyor, Son, baþa giderek yaklaþýyor! Belki bu satýrlarým iç karartýyor, Biz, bir baþkasý deðiliz dost, Kulaða nihavent þarký çalýnýyor. Gel þu yüzü sevgiliye dönelim, Tükettikçe nakti ömür azalýyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
İkram Gökhan Akcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.