Gül bazen dalýnda,
Bazense açtýðý kollarda güzeldi.
Üzerine düþen her çið damlasýnda,
Güçlü olduðunun farkýna varýr,
Daha da sýký sarýldý hayata.
Yediverenler açardý etrafýnda,
Kokusuyla büyülerdi...
Tek korkusuysa ayazdý.
Kalacaktý kýþ ortasýnda.
Baharýn keyfini süremedi,
Kokusunu salarken ortalýða...
Korkularýyla yüzleþmesi ,
Pek uzun sürmedi;
Kaldý bir gece yarýsý ayazda.
Salýnmak istedi ,
Ama yapamadý .
Donmuþtu tüm yapraklarý.
Üzerini örten karlarýn ;
Yükü vede soðuðu,
Ýþlemiþti yüreðine.
Boyun eðmek zorundaydý,
Tabiat denilen bu kanununa...
Bir an ürperdi içi,
Huzurla doldu yüreði.
Topraktaydý hala kökleri,
Umutla bekleyecekti,
Tekrar yeþermeyi
Tüm ihtiþamýyla geri dönmeyi.
Sevenlerine kokusunu vermeyi...!!!
__________S.Karakaþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.