-AY IŞIĞINDAN SÜZÜLEN DÜNYA-

ey! Ay dede
gönlümün heder olduðu anlarýn
karanlýk gecelerimin nuru, ýþýðýsýn
þairlere ilham kaynaðýsýn
senin sunduðun dünya ki yalan
buna raðmen her doðruya talip mi ki insan?
güneþin dürüstlüðü bizar etmez mi ruhu?
sunar çer çöp toz toprak, öyle bir güruhu
bunalmýþ gönüllere dermansýn ey güzel ay
cinnetin eþiðinde gönüllerin pirisin sevgili ay
görünür cennetin eþiðinde þýrýl þýrýl akan o çay.

güneþten alýr ýþýðý kendine mi mal edersin?
ne gam çeker bu yürek ne keder bundan
ýþýk huzmelerin gönlümüze dokunur da
dalga sesleri kulaklarda ninni olur
o vakit, aþka davet eder insaný aksin
bir baþkadýr ay ýþýðýnda raksýn
ateþ böcekleri göz kýrpar da sana
bir cigaranýn ateþi, fener olmaz mý uzaklardan?
bir piyano sonatýyla taçlanýrsýn yalancý ay
tüm betliklere meydan okursun ya pervasýz
ancak yaradanýn lütfusun, ey sevgili ay!

L.T.

Sosyal Medyada Paylaşın: