Her küçük çocuk gibi bende hayal ederdim benimde bir bisikletim olsa binsem derdim, evet almanyada sahip olduðum ilk bisikletim, çöplerden parça parça toplayarak tamir edip birleþtirdiðim...
Þimdi’ ki çocuklara bu bir hikaye gibi gelsede bizim gerçeðimiz bizler yokluða raðmen çok mutlu ve umutluyduk çocukluðumuz oynayarak sokaklarda dolu dolu huzurlu ve coþkulu az ile yetinen küçük þeylere sevinen içten gülen saf ve ter temiz duygular ile kötülük bilmeyen bir çaðda yaþamak ne güzelmiþ...
O parça parça birleþtirdiðim bisikletim meðerse bana çok þeyler vermiþ beni sadece sevindirmemiþ öðretmiþ hayat dersi vermiþ birleþtirip üretmek deðerini bilmek sevmek sevindirmek ah gelmiþ geçmiþ o günler ne güzelmiþ...
Seyhan Kýlýç Wuppertal, 26.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyhan_siir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.