GAYEM
Aþk diyorlardý yine elimdeki adresin sokaðýna
Bir bir geziyordum kapýlarý, yüzüme kapananlarý saymýyorum bile
Sokaklar çýkmaza girmiþ, kapýlar sürgülü ardýndan
Yoktu bir kim o diyenim, yoklayaným yoktu
Asayiþin berkemal olduðu bir semtin
Yolunda gitmeyen sevdalýsýydým ben, her sokak baþýnda
Suçum Hakk’ýn yolunda hakkým olana boyun eðmemdi
Bu yüzdendi afili haykýrýþlarým, yerli yersiz serzeniþlerim
Oysa !
Kaldýrým kenarýnda mendil satan bir çocuk gibiydi bekleyiþlerim
Gayem naçizane ekmeðimin parasýný kazanmak deðil
Gönlümün gönlüne tevafuk olduðu yârýn sokaðýnda
Gayem alýn terimin doruklarýnda sevdalanmaktý
Semtin kenarýnda bir sabahçý kahvesinde sabahlayabilmek
Güne seninle sensiz uyanmak kahvaltý tadýnda
Demli bir çay ve eþliðinde taze bir simit dumanýnda
Senle günaydýn diyebilmek geceden kalma sabahlara
Alnýma yazýlmýþlýðý var istesen de silemezsin bu sevdayý
Üzerime sinmiþliðin var istemesen de gönül nezdinde
Zamanýn esas duruþa geçtiði vakitte yol almaktý gayem
Sonumun, son yolculuðuna giden bu sol koltuðunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil Türk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.