Aralamasak da karanlýklarýn perdesini Varsýn hýrçýn dalgalar, Kuduran halleriyle kýþa Desin ki: "Seviþtiler." Varsýn o fýrtýnalar Desin ki: iki yürek bir birine göçtüler
Gözüm ufuklara her daldýðýnda, "Þimdi ölü versem!" diye düþünürüm Demem o ki sevdiðim: Hiç kimse umurumda deðil Ölüm bile acýtmýyor canýmý Tatmadýðým kabahat kaldý ki...
Hiç bir þeyin önemi yok artýk Seni sevmek kadar Ne göðün yedi kat yüksekliði Ne yerin yedi kat dibi Ýlgilendirmiyor beni Madem ki sevdim ölümüne sevmeliyim
Temiz, tertemiz bir sevgi bizimki. Bir birimizden habersiz sevmiþiz. Kolay deðil, Bir baþka kader için Giyinip kuþanmak. Kolay deðil sevdiðim kolay deðil maziyi atlatmak.
Tam açtýk derken kollarýmýzý Kim bilir ne engeller çýkacak. Diyelim ki kapadýk gözlerimizi Bir birimizden saklandýk kör ebe oynar gibi. Olaðan ki. O da kolay deðil sevgili.
Yanisi Kadere inat Þiir tadýnda gülüþlerimiz olmalý Bir birimize dokunmasak bile Bu sevgi yaþamalý Varsýn el alem "seviþtiler" Desin ne çýkar Belki de ruhlarýmýz seviþti.
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.