Dön Bak
Kimi dil konuþmaz, kimisi söyler.
Suskun yüreklerde, elem yer eyler.
Fikrini diyenden korkmayýn beyler.
Konuþana deðil, susana dön bak.
Zalime mezalim, hep kar kalýyor.
Korkutup sindirip nifak salýyor.
Kravatlý beyler haraç alýyor.
Yasayla yolunu kesene dön bak.
Bir kere doðmuþ ta, her gün ölüyor.
Kesmiþler suyunu çiçek soluyor.
Niye doðdum diye sorup duruyor.
Özüne darýlýp küsene dön bak.
Kazanmýþ haramý karýn doyurur.
Atmýþ bol keseden savurup durur.
Bir namert bir merde emir buyurur.
Yoksulu tepeden süze ne dön bak.
Altay derki canlar el ele verin.
Gönül tarlasýndan muhabbet derin.
Yalandan riyadan siz uzak durun.
Soysuza methiye düzene dön bak.
Cevdet Altay……25.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.