çýk
git aklýmdan
ne takýlýp kaldýn orda
ayrýldýk unuttun mu
seni sevmiyorum
seni bir daha görmek istemiyorum dedim sana
anlamýyor musun
çýkardým seni hayatýmdan
sildim seni bütün sayfalardan
söküp attým yazdýðým tüm þiirlerden
benim hiç bir þeyim deðilsin artýk dedim sana
anlamýyor musun
peki sen neden hala duruyorsun ki karþýmda
niye gitmiyorsun ki gözlerimin önünden
ne arýyorsun gecenin geç saatinde odamda
neden giriyorsun rüyalarýma hala
girme diye kaç kere uyardým seni
neden uyandýrýyorsun sýzmýþ uykularýmdan
ne arýyorsun sabahýn köründe yaný baþýmda
daha uyanmamýþken bile uykumdan
ve daha düþmemiþken aklýma yaptýklarýn
ne istiyorsun benden
söyle
ne
daha bu sabah kaldýrdým seni sofradan
nasýl da gelip kuruldun baþ köþeye
neden yemek yedirmiyor
su içirtmiyorsun bana
niye çatal kaþýklarý düþürtüyorsun elimden
bardaðý tutan elim niye bu kadar güçsüz
niye içemiyorum bardaktaki suyu ben
niye düðümleniyor boðazýma sözcükler görünce seni
niye sesim kýsýlýyor
gözlerim doluyor
yüreðim yanýyor aklýma her geldiðinde
niye canýmý yakýyorsun
söyle
ne istiyorsun benden
ne
...
niye gitmiyorsun ki sen
niye laftan anlamýyorsun ki
niye hala hiç bir þey olmamýþ gibi bakýyorsun ki yüzüme
niye gözlerin gidemem der gibi bakýyor
ellerin niye hala ellerimde
dudaklarýn niye hala bir þey söyleyecekmiþ gibi titriyor
yüzün neden aðlayacakmýþ gibi düþüyor
gözlerin niye kalbimi parça parça deþiyor
neler yapýyorsun sen bana
zihnim niye karýþýyor
niye oynuyorsun ki üç kuruþluk aklýmla
niye unutturmuyorsun ki kendini bana
söylesene
sen benden ne istiyorsun
ne
bakma sen aklýmýn yüreðime uyduðuna
o arada bir yapar öyle densizlik
unutmamýþ gibi yapar ama unutur
uyma sen ona
çýk
git aklýmdan
sevmiyorum artýk seni
geçtim senden diyorum
anlamýyor musun
al bende kalan neyin varsa
gözünü
kaþýný
saçýnýn telini
çocuk gülüþünü
tenini
terini
elini
dilini al ve git
git
git ve rahat býrak beni
bak unutuyorum seni
unuttum hatta
unutuyorum yani
unutmaya çalýþýyorum
býraksan unutacaðým iþte
gitsen
gelmezsen aklýma
unutacaðým zamanla
ama dinlemiyorsun ki
bir türkü söyleyecek olsam naðmesinde inliyorsun
þiir okuyacak olsam sözlerinden çýkýyorsun
yürüsem yanýmda yürüyorsun
gülsem yanýma sokuluyorsun
aðlasam yaþýmý siliyorsun
üzülsem boynuma sarýlýyorsun
hangi güzel çiçeði koklasam üstüme siniyorsun
kadehte raký
bardakta su oluyorsun
fincanda kahve
tabakta madýmak
gözümde fer
kulaðýmda ses
soluðumda nefes oluyorsun
söylesene
sen benden ne istiyorsun
ne
çýk
git aklýmdan
git ve unuttur kendini
bak ben de unutuyorum seni
hem ne yapacaksýn ki seni sevmeyeni
bak ben seni hiç özlüyor muyum
üzülüyor muyum
seni düþünüp aðlýyor muyum için için
sonra da unutmak için içiyor muyum sabahlara dek
herkesi sana benzetiyor muyum hiç
hem hiç kimse benzemez ki sana
yani sen benzemezsin ki hiç kimseye
yaðmur çiselediðinde hatýrlýyor muyum seni hiç
parklarda,yeþilliklerin arasýnda dolaþýrken ah keþke yanýmda olsa diyor muyum hiç
bak ben uyurken
uyanýkken
dolaþýrken
yemek yerken su içerken
kahve piþirirken
hatýrlýyor muyum seni hiç
bak unutuyorum iþte gördüðün gibi
haydi sen de unut beni
çýk
git aklýmdan
unuttur kendini
lütfen
unut beni
unuttur kendini
unut
unuttur
unut/tur
ma
yýlmaz YANARDAÐ
2014 EKÝM-KASIM
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.