Sabah doðmamdan önce
ölmüþüm gecenin bir vakti
karanlýk nefesimi çalarken
nefessiz hayatýn merdivenleri
uzandý önüme
mimodram rollerimin
son gösterimine hoþ geldim.!
Ay perçemini indirmeden
saçlarýn düþmüþ kirpiklerime
aðlayan göz yaþlarýn
mimoza desenli entarine dökülürken,
beyaz tenine dokunmak
son arzumdu
ölmeseydim gecenin bir vakti.
Eller bedenimi darp içinde
kim kimdir tanýmadan,merhabasýz
bakýþmalar.
saklamasýn beyazlara
kefensiz gömülsün bedenim
topraða deðersem ,
suyu hissedersem belki,
belki güneþ ýsýtýrsa
annemin sancýlarý tutarsa yine
bir daha doðurur bedenimi.
Gece okunan selâda duyuldu adým
karanlýk siluetler dizildi saflara
kardeþlerim topraðý eþelerken
göz yaþlarým vurdukça vuruyor annemin sancýlarýna
ölü doðmalarýmýn ardýndan
son kez doður beni rüyalarýmda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.