Bini aþmýþtý dedi Kahvaltýsý soðan biberdi. Neden diye büyüklenmez, Ne bulursa onu yerdi. Elinden ne gelirdi Ayþecik fakirdi.
Sapsade bir giyimi vardý Sýrtý da kürksüzdü. Temiz kalpli, yufka yürekliydi Dokunsalar aðlardý Ayþecik öksüzdü.
Örgü dikiþ eksilmezdi elinden Eðlenceye vakit ayýramazdý Onun gözünde mutlu insan Gününü gün edip yaþayandý. O’ysa tek odalý evinde Tek baþýna yaþardý Ayþecik garibandý.
Mustafa Uzelli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Uzelli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.