Üþeyen gözlerle alýn teriyle çökmüþ kõþe baþýna Hava ayaz sýrtý pek olan iliklerine kadar titrerken o yalýn ayak kalabalýðýn içinde titriyor bakýþlarý üþüyor içi yaþý küçük yûreði büyük
adý Ahmet
güzel gözlü ahmet mevsim acýmasýz çýplak ayaklarýna vuruyor ya insanlar ya bizler öylece yokmuþcasýna kör bakýyoruz onlara
mülteci yüreði misafir olmuþ bilmediði topraklara öyle saf öyle temizki Allaha yakarýšý
adý Ahmet
nasýl güzel onlarla dünya ve nasýlda kirli onlarý görmezden gelenlerle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.