Anne... Sabýr yumaðý olmuþ Baba metanet Ýçinde kavrulmuþ Hane de zemheriye Hazýrlýk yapýlamamýþ Baba henüz Odun, kömür almaya Bir çare bulamamýþ Anne, bazý evlere Temizliðe gidiyor, Rýzký için Gayret ediyormuþ Eþi her ne kadar Razý olmasa da, Ses çýkartamýyor, Boyun büküyormuþ Evin kýzý okumak için Adeta umut olmuþ, Nazarlar onun Geleceðine adanmýþ Arkadaþlarý sýnýfta Ve kantinde ona Acýyarak bakýyor Ve bazen de Dalga geçiyorlarmýþ Onlarýn hali vakti Yerinde olduðu için Hesapsýz heyecanlar Yaþamanýn derdiyle Kendi aralarýnda Konuþuyorlarmýþ Evin kýzý Bu durum karþýsýnda Yüzü kýzarýyor Ve sessizce onlarýn Yanýndan ayrýlarak Üzüntüsünü saklamýyor Ve dalýp gidiyormuþ Mahzunlaþan kýz Demek ki böyle yaþamak Benim kaderimmiþ diyerek Kendini teselli etmeye Gayret ederken, Sualler bitmiyormuþ Her heves ve arzu Kiþinin varlýðý nispetinde Farklý zaviyelerden Anlam kazanýr, Kimi kalbi, Kimi nefsi sýrlarýn Serencamýnda sonuçlanýr...
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.