’Yirmili yaþlarda olsaydým þimdi
Maaþýmdan artýrdýðým
Önemli bir parayla aldýðým
Yüzük ya da kolyeyi
Taksaydým,
Boynuma sarýlýp beni
Öpücük yaðmuruna tutarak
Gerek yoktu böylesi
Pahalý bir armaðanýn
Bir çiçek yeterdi bana
Sevgiyle verdiðin diyen
Güler yüzlü
Tatlý sözlü
Ýnce belli sevgilinin
Parmaðýna ya da
Gerdanýna ..
Ah keþke ’diyor insan
Ellisini aþýnca..
Deðerini bilmek gerek
Güzelim gençliðin
Doya doya sevmek gerek
Sevildiðini de bilmek gerek
Zamanýnda
Her þey zamanýnda.....
Fikret TEZAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.