EVİMİ ÖZLEDİM

bahçesi vardý,
yapraklarý salkým salkým sebze yüklü
dallarý pýtrak meyve aðaçlarým

çocuklarýmýn seslerini duyardým balkonundan,
özledim yalanda olsa
beni seviþlerini dünyalar kadar.

her gün kavga ettiði komþusunu özlermi insan
özlüyor iþte,

ve

karýmý birde...!

pencereyi açýp maðrur maðrur sesleniþini
"canýýýýým...,haydi
yemek piþti".












Sosyal Medyada Paylaşın: