dudak uçlarýmda burukluk kaldý akþamýn ayazýnda ilk bulduðum bankta yalnýzlýðýn gözlerine bakýyorum tadým tuzum sende kaldý sevgili gün aþýrý sessizce göðü yerleþtiriyorum sineme deniz yok buralarda bir þarkýnýn aðýrlýðý var sadece yürekte buram buram köhne bir park burasý yapraklarý dökülmüþ aðaçlar var birazda çam içimin sýkýntýsýný yerdeki yapraklara karýþtýrýyorum durmadan affet diyorum bu kýþta gelemedim güneþe çevirip yüzünü üzgünüm öpemedim affet sevgili ama söz veriyorum sana yarýn serçelerin avaz avaz çýðlýðýyla uyanacaðým bir avuç ekmek onlarý doyuracaðým senin ellerin gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
00efor00 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.