BOĞULSUN

Dokunmayýn kalbi kara karasýnda boðulsun
Teraziye hile katan darasýnda boðulsun
Sevgiden yoksun baðýnda türlü nebatat olsa
Kendi yesin üzümünü þýrasýnda boðulsun

Ne zaman ki iþi düþse el üste tutar seni
Ýþi bitene kadardýr bittimi atar seni
Merhametten maraz doðar bir pula satar seni
Öz derdiyle cedelleþsin yarasýnda boðulsun

Bir söz vardýr yeme ile dost olanýn hali bu
Yüreði katran karasý paklamaz bu hali su
El içinde gülünç olsun gören desin deli tu
Yakasýndan bitler yaðsýn piresinde boðulsun

Yediðin kaba pislersin hem cahil hem nankörsün
Þirret melun yaratýksýn yüzünü þeytan görsün
Karýncalar yuva yapsýn örümcekler að örsün
Sürün baþka gezegenin küresinde boðulsun

Mizani kaçýp uzaklaþ sana da deðer þerri
Böyle münafýk soysuzun kimseye olmaz hayrý
Daða atsan yazýk olur kirletir düzü bayrý
Atýn laðým çukurunun deresinde boðulsun

Ozan Mizani (Taner Karataþ) 22.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: