TEZ GELSİN ÖLÜM
Ölümü bekleyen yaþlý hastaya
Çektirmesin bu gün er gelsin ölüm
Yasemin bebeðe resul ustaya
Koymayýn kapýya gelmesin ölüm
Ölürüm deyince insan ölmüyor
Aðrýdan sýzýdan yüzün gülmüyor
Kulaðýn duymuyor gözün görmüyor
Bekliye bekliye gelmiyor ölüm
Çoðu insan her gün ölüm bekler
Çare olmaz yaralara melekler
Mutlu yaþantýlar güzel dilekler
Söyleyin güzele gelmesin ölüm
Çoluða çocuða bir þey olmasýn
Tanrým insanlarý zorda koymasýn
Akþam güneþ batsýn sabah doðmasýn
Acý çektirmesin er gelsin ölüm
Ecel ayýrmýyor fakir zengini
Boþuna kandýrma kendi kendini
Azrayil anlamaz insan derdini
Ýyi insanlara gelmesin ölüm
Bu yýlmazýn korkusu yok ölümden
Vermem bu canýmý gelse elimden
Bu caným çýkacak bir gün tenimden
Beni bekletmesin tez gelsin ölüm
HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.