Öfkemi Haykırır Suskunluklarım

Öfkemi Haykýrýr Suskunluklarým

Çekip gideceðim, çok uzaklara,
Dönüp de geriye bakmayacaðým.
Düþmeye niyetim yok tuzaklara
Kimseyi, kafama takmayacaðým.

Bir baþka çöküyor akþam burada
Neon ýþýklardan gözüm kamaþýr.
Renkten renge girer insan burada,
Menfaati kimde ona yanaþýr.

Hinliðe yatkýndýr herkesin aklý
Yüzlere tebessüm iliþtirirler.
Maskenin ardýnda niyetler saklý,
Her þeyi parayla deðiþtirirler.

Yalnýzlýðým büyür kalbime sýðmaz,
Bir yangýna döner yakar, kavurur.
Eser deli rüzgâr, yaðmurlar yaðmaz,
Külümü dört yana zevkle savurur.

Gönlüm huzur arar, gözüm uykuyu,
Her þey sizin olsun, istemiyorum,
Boðuyor havasý, boðuyor suyu,
Yelkovan dikeni gibi yolcuyum..

Bütün ümidimi tüketti þehir,
Mahkûm etti beni karanlýðýna.
Akar damarýmda asi bir nehir,
Adýný almak mý, tövbe aðzýma.

Her türlü çileyi çektim sabrettim
Bahtýmý karartan iþler elveda,
Direncim kalmadý, kabul kaybettim,
Boynu bükük, garip düþler elveda.

Beklemek anlamsýz, yarýn sabahý,
Götür tren dinmez küskünlüklerim.
Bildiðim sözcükler, anlatmaz ahý,
ÖFKEMÝ HAYKIRIR, suskunluklarým.

Özcan Ýþler

Sosyal Medyada Paylaşın: