Ýçim ýzdýrabýn bedesteni Her köþesinde aðýr yarasý var Bakýn iþte þurada Hayallerimin tablosu Nasýl yýpranmýþlar deðil mi Onun yanýnda Umutlarýmýn lambasý asýlý Nedense ýþýðý hep kýsýlý
Gelin, gelin hadi Az ilerdeki Koltukta yalnýzlýðým oturuyor Bir ileri bir geri sallanýp duruyor Haa o sehpanýn üstünde ne mi var Aðlamayý unutunca gözlerim Kurudu mor çiçeðim
Þu emektar da gramafon Arada eþlik eder sýkýlýnca ruhum Zeki müren’den "Ne zaman iki satýr yazmaya kalksam hep sana hep seni hep bizi yazýyorum" Çalmýyor mu dalar giderim Beni tanýyan hüzün gözlerine
O sandýðý hiç sormayýn Vefasý eksik duygulardan öyle yaralý ki üç kilit vurdum yetmedi Ne rengi kaldý ne nakýþý Dokunsanýz bin parçaya daðýlýr
Duvarda duran beklenenlerin Guguklu saati Kalmadý eski telaþýndan bir eser Zamana yenik düþmüþ sesi Duyuyor musunuz
Saðda ki mangaldýr o Ne vakit biraz sevincim olsa hemen ateþ alýr Dertleri kederi piþirir buyur eder
Hay Allah az daha unutuyordum Burada sol tarafta En deðerli biblom var Yüreðe nasýlda benziyor deðil mi Sevmeyi seviyorsa da Bir bilseniz ne yoklarda kayboldu Hasretin çaresizliðin Tarifsiz acýlarda kahroldu Ýsmini koyamadýðý sevdayla kor oldu
Ýþte bunun için Bu bedestende her þey bir mutluluk etmiyor Ve eskidikçe anýlarla yýkýlmýyor
Gidelim mi artýk
Meryem ASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Manisalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.