Gittin Belki de bir daha hiç gelmeyeceksin Oysa ne çok sevmiþtim seni Zaman akýp gidiyor Nafile bekleyiþim Geleceksen yumdum gözlerimi Ýþte Geldim de tut ellerimi
Gece ilerleyince Ay gelir ýþýr Uyanýk uykularda Gönlüm hayalinle yarýþýr Sonra Güneþin ýþýklarý denizden vurduðunda Uyanýrým yine sensizliðe
Kadýnsýn anlarsýn Uðraþým ne olursa olsun Her günüm her anýmda Aklýmda sen varsýn Seni düþünür seninle yaþarým Çünkü sen sevdamsýn Sen yarsýn Konuþ hele bir kalbinle Bak neler anlatacak benimle ilgili Kalbini dinle Dinle ve düþün sevgili
Gelmezsen derim ki Bir kadýn sevmiþtim bir zamanlar Sessiz-sedasýz gitti Ve bir daha hiç gelmedi Acýn diner mi Dinmez elbet Temiz tertemiz þeylerden söz ederim Seni anlatýrken
Sonbahar sonuna kadar yaþarým Sonrasýný bilemem Belki kýþ yaðmurlarý Hýrçýn fýrtýnalar Alýp götürür beni dünyadan Gerçi gitmesem ne olur Asla uyanamam bu kötü rüyadan Bilinmeyen yollar keþfetmeye alýþkýn deðilim Ben aþk adamýyým Eðer sevdiysem dönüþüm olmaz
Ölürsem gerçekten sevenler "Þansý varmýþ..." derler Çünkü onlar ayrýlýðýn Ölümden beter olduðunu bilirler Hiç istemezdim bu gece hüzünlü þiir yazmayý Ama bazen çaresizlik neler yazdýrýyor insana Bazen vuslattýr ölüm Mutluluktur bazen
Kimseler bilemez beni Senin beni bildiðin kadar Kimse anlamaz halimi Koskoca maviliðin gözlerine Yaþ doldurdun Nasýl oldu bilmem bu ayrýlýk Öylece kývranýyorum þimdi Ama yine de sana kýzamýyorum Çünkü seni çok seviyorum
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.