Can Boğaza Gelmiş
yüz dönüp aziz can diye yaklaþtý,
dur orada deyip, yolu kapattý.
yüreðe saplanan sazýn telini,
mýzrabla yakarak, sözleri yakýtý.
sokaðýn baþýnda, evin karþýsýnda,
beklerken yarýný, ömrü tükenmiþ.
bir daha gözleri görür mü seni,
bir daha elleri ellerin tutarmý.
bir daha sesini duyarmý bilmem,
öldükten sonra aglama sakýn.
yaþarken yar olmadýktan sonra,
ölünce mezara getirme çiçek
can boðaza gelmiþ, çýkmýyor sesi,
kar yagýyor tene hiç biliyorki.
kaç akþam olmuþ düþmüþ topraga,
gözler açýk kalmýþ, yari arýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.