Yalnýzdýk. Masmavi gökyüzünde gri bulutlar görürdük Kararmýþ kalpleri bulurduk milyonlarca insanýn içinden. Öyle yalnýzdýk ki , öylesine alýþmýþtýk. Sonra sevdik birbirimizi. Satýr aralarýnda bile sevdik. Biraz mavi biraz mey koyduk, aþk oldu Her þeye yeniden baþladýk. Geride kaldý sandýk tüm korkular ve karanlýk. Tepemizde uçuþan martýlara bakarken göremedik eksildiðimizi Mevsim geçene kadar.. Kasým geldiðinde mavileri bile ayýrmýþtýk birbirimizden. Bizi getirmeyen þarkýlara þükreder olmuþtuk. Kim bilebilirdi böyle olacaðýný. Biraz çay biraz nikotinle baþ baþa kalacaðýmýzý. Sonunda yine yalnýz kalacaðýmýzý kim bilebilirdi . Öyle yalnýzdýk ki, öylesine alýþtýk y
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ecem Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.