SEN DEĞİL MİYDİN
Sen deðil miydin Allah aþkýna
Dün sessizce geçen bizim sokaktan
Elinde þemsiye baþýnda þapkan
Durup yan gözle cumbaya bakan
Ýnkar etme sakýn evet! o sendin
Tempolu ayak sesin siyah pardesün
Kimseye benzemeyen vakur yürüyüþün
Düþlerin içinden çýkmýþ gibiydin
Yolun düþmezdi oysa hiç bu tarafa
Üstelik dargýndýn sen Ýstanbul’a
Gönül yarasýndan baþ belasýndan
Kurtulmak istemiþtin hani bunlardan
Anlamadým neydi seni döndüren
Ettiðin yemini sana bozduran
Yoksa piþmanlýk mýydý seni bitiren
Þaþýrmadým. Ýlke oldu hep yalan dolan
Kalkýþma bu aþký inkar etmeye
Tatlý söz dururken bu hiddet niye
Yakýþýr mý sanýrsýn bu çaðda sana
Cevri cefa etmeye o dil rubaya
Otur çýkar tadýný bu son gürlüðün
Tut getir elinden yoksa birliðin
Biraz naz etse de aldýrma gül geç
Kadýn nazýdýr de anlayýþý seç
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.