yok oluyorum yavaþ yavaþ vedalaþýyorum her þeyden kendimden baþlayarak bir selam veriyorum gülüþüne sonra öylece çekip gidiyorum hafif bir esinti býrakýp yanaðýna sözlerin anlamý kalmýyor artýk sevgili konuþsam da anlatamam biliyorum çünkü ilk önce kelimeler terk etmiþ beni yolun sonundaki ýþýðý dahi göremiyorum
yýllarýn özlemi vardý sen de aþk ile yoðrulmuþ gelmiþtin bana baþým fazlasýyla dönmüþ olacak ki ne yaptýðýmý bilemeden yazý atlayýp mahkum ettin kýþý ruhuma
zerre kadar ben kalmadý artýk ben de yok oluþ da nihayetine ulaþtý uçurumun dibindeyim artýk çýkmam için bir mucizenin halatýný salmasýný bekliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
muallimbeg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.