özümden çýkýp gözümde toplandý kara bulut gibi duygularým az acý vereni bile simsiyah hasretin olaný o katran karasý acýsý mý kör býçak yarasý
bulutlarýn içinde þahikalar parladý gürültüsü þakaklarýmda bitmek bilmez þu gecenin þafaðýnda kokunu getiren rüzgar yaðmurlar yaðdýrdý göz çanaðým da kor taneleri gibi indi gözyaþlarým yanaklarýmda
sövdüm en aðýrýndan gurbete sönmüþ volkaný yakar gibi yokluðunu ateþe veresim geldi ardýn sýra koþasým geldi hüzün külleri dolu yüreðim çatladý çatlayacak alevler içinde kaldý kahrýmdan ölesim geldi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.