Yine yalnýz kaldým dertlerimle,
Anlamýyor beni hiç kimse,
Kaðýdým kalemim yine elimde,
döküyorum içimi iþte ben böyle!..
yürekler yanýyor orada uzaklarda,
Türkiyenin ta dýþýnda PAKÝSTANDA,
Yine deprem yine can pazarý,
ALLAH’ým acýlý ailelere sen sabýr ver,
Enkaz altýnda küçük çocuklar,
Analar babalar yavrusun arar,
Bu acý yürekleri daðlar,
Hepimizin içi kan aðlar.
Yarabbim çocuklar çok küçük ,
Yaþadýklarý acý onlara çok büyük,
Onlarýn omuzlarý kaldýrmaz çok büyük bir yük bu yük,
Sen çocuklarýmýza acý yaþatma ALLAH’ým...
Anasýz kalmýþ çocuklarý kim saracak ?
Kimler saracak onlarý kimler koruyacak?
O çocuklarýn acýsýný kimler dindirecek?
Onlara ana baba gibi kim sarýlýcak?
Yaralarýna sen merhem ol ya rabbim,
Elimden duadan baþka bir þey gelmez benim,
Allah’tan tek dileðim yaþamasýn böyle acý,
Analar çekiyor yaþanan evlat acýsýný,
Kimseye yaþatma Allah’ým sen böyle bir acýyý.....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.