KENDİMİ ARAYORUM

Daha dün gibi hatýrlarým nede kalabalýktý etrafým.
Ya þimdi çýldýrýyorum yalnýzlýktan sanki yalnýz bir cýnar gibiyim.
Ne uyku giriyor gözlerime nede gecelerin sesizliðine sýðýna biliyorum.
Bir an Ýçim yanýyor nefesim daralýyor baðýrsam sesimi kimse duymuyor.
Birden dýþarý atýyorum ama caddeler daracýk sokaklarda cýkmaz olýuor.
Ben þimdi kendimi arýyorum kendimi kaybettimde.
Oysa daha dün gibi hatýrlarým ufak bir çocuktum.
Parayý pulu pek bilmem yokluðu birde can bildiðimiz arkadaþlarla büyüdüm.
Bildiðim en iyi þey acýlarýn içinde yoðrulmak fýrtýnalarda savrulmak.
Yapma be dünya kendim ettim kendim buldum biliyorum þimdi herkesden kacýyorum.
Biliyorum þimden sonra yalnýzlýk artýk benim kaderim.
Kuytu karanlýk meyhane köþelerinde kaderime küsüp her gün iciyorum.
Boðazým kuruyor baþým dönüyor þimdi kadehlerin dibinde kayboluyorum.
Bilirmisin her gecenin sabahýnda kendimi arayorum.
Eskiden ne kadar kalabalýktý yaným þimdi yalnýzlýktan cýldýrýyorum.
Ve yýkýlmýþ koca bir çýnar gibiyim daracýk odamda.
Bütün umutlar yitik paramparça ben þimdi ucup giden gencliðimi arayorum.
Ve kapýldýðým çaresizlik girdabýnda hep kendimi arayorum......

MURAT KAYA










Sosyal Medyada Paylaşın: