RABBİYAR

Yine muhannetin biri, üzdü bizi
Gül dudaðýna yakýþmayan sözü
Kulak duydu da, kalbe doldu sýzý
Yarý yaban yapmak, nede kolaymýþ

Kaðbe Kýbledir, oda taþ duvar
Etrafýnda dönene, Hacý derler
Gönül Kaðbesin de, Rahman var
Yýkýp viran etmek, nede kolaymýþ

Herkes görünüþle, Þekle önem verir
Pejmürde kovulur amma ,duasý istenir
Camide, Cemde; Allah, Allah denir
Alýþ veriþte unutmak, nede kolaymýþ

Þeb-i aruz törenini, uzaktan izledim
Þemsiz, Mevlana sýz törene, sýzladým
Büyükler davette, garipler gözledim
Nimette fakiri unutmak, nede kolaymýþ

Rabbiyar,Rabiyarým ,niyazým Rabbiyarým
kaderden þikayetlenince, bozuluþtur; Ayarým
Kerem sahibisin bilirim, hem duyarým
günahlarým af etmek ’zatýna’ nede kolaymýþ

Yarsuadým ikbal ile, baþým hep dertte
Ev onun, bark onun; Nem var ki, yurtta
Bir Rabbim var, dünya ile ahrette
Rabbiyar olanýn ölmesi, nede kolaymýþ



Sosyal Medyada Paylaşın: