MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ne Zaman SENİ SEVİYORUM Desem
HÜMEYRAYILMAZ

Ne Zaman SENİ SEVİYORUM Desem




Ne zaman “seni seviyorum” desem,

Kadýnsý bir yalnýzlýk rengine bürünüyor,
Sesimde sýðýntý umut heveslerim.
Telvesinde bir akþamýn,
Seni arýyor falcý bakýþlarýyla hüzün.
Yüreðim kabarýyor,
Yýldýzlar karaya vuruyor,
Karanýn haberi olmuyor yükünden.
Yudumlarken acýyý kahve, gözlerimden,
Aynalý bir geçmiþ ýsýnýyor þakaklarýmda,
Yaðmurlar damla damla üþüyor.


Ne zaman “seni seviyorum” desem,

Bu þehir üzerime yürüyor.
Biliyorum ki yanmaktan korkuyor, yakýlmaktan.
Kapanmamýþ sokaklarýn kanlý izlerinde,
Zamanýn gölgesi uyanýyor, yüzümün yamalý yerinden.
Her merdiven boþluðundan atýveriyor kendini,
Ne ütü ne de dikiþ tutmayan sevdam.
Týrabzanlara takýlýp kalýyor olasýlýklarým
Ve soruyu iþaret ediyor,
Göz göze gelmekten kaçýndýðým anlamsýzlýklar.
Devrildi devrilecek gibi duruyor kaldýrýmlar üzerime.
Sendelerken yorgun düþlerim,
Tozu kalkýyor bedenimden telaþlarýmýn.
Sonra, hangi mevsimi giyinsem büyük geliyor.


Ne zaman “seni seviyorum” desem

Yangýnlar kilitli kalýyor ay ýþýðýnda.
Tebeþir tozu ateþlerine mahkûm meydanlarým.
Yanmýyorum, yanýlýyorum
Kývýlcým taklidi yapýyor ateþ böcekleri
Kanmýyorum, kanýyorum.
Ýçimden tuttuðum gidiþler bir bir gerçek oluyor.
Üfledikçe söndürülmüþ mumlara,
Eriyor dudaklarým,
Çok katlý bir pastanýn en üst katýnda.
Yenmiyorum, yeniliyorum.


Ne zaman “seni seviyorum” desem

Gri dumanlar çöküyor ciðerimin baþýna,
Eteklerimde ise çiçeði burnunda yeþiller.
Çocuk oluyorum, hiç koþulmamýþ yollarda
Ki kollarý rüzgâra aþina.
Sonra rüzgârla rüzgâr oluyorum.
Dokunduðum yabancý bozkýrlarda
Tanýdýk, bildik izler býrakýyorum.
Ýçim içimden taþýyor içimi içime
Ben anlatamýyorum, kimse de anlamýyor.
Bir kurþun daha kiralýyorum silahýma.
Hem katil hem de ceset oluyorum ayný kurþunla.
Yine piþman oluyorum satýn almadýðýma


Ne zaman “seni seviyorum” desem

Demini almýyor çayým,
Açýk ve þekersiz içiyorum, hasretin gibi.
Alýþkanlýklarým aklýma geliyor,
Aklým ise alýþkanlýklarýma gidiyor
Fakat bir türlü karþýlaþamýyorlar nedense!
Eski þarkýlarýn tozunu alýrken,
Hep yüreðimi kanatýyorum.
Yorgun nakaratlarda tekrarlanýyor hatalarým.
Özrümü kabahatimden daha pahalýya satmak isterken
Hepsi birden elimde kalýyor.

Ýþte bu yüzden,

Ne zaman “seni seviyorum” desem

Yanýmda olmuyorsun…




HÜMEYRAYILMAZ
16.02.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.