Adým atýp bana doðrumu yaklaþtýn Uzaktan baktýn deðer kýymet vermedin Hatýrlamak için kalbinin kapýsýný mý açtýn Aþký sevmezsin de bana neden deðer vermedin
Görende sanýr ki Dicle nehri gibi sensin gönüllere akan Sen ki gönülleri sevmeyen sýrýtarak gönülleri yakan Bir gün gelir viran gönlünü yýkarlar senin baþýna her an Aþký sevmezsin neden seni seven bana deðer vermezsin
Gelecek gelmeden kurarsýn sinsice plan Nedir ölümden sonra sana günahtan kar kalan Bakýþýn adým atýþýn serserice koþuþun hep yalan Aþký sevmezsin neden seni sevenleri deðerli görmezsin
Bir gönlü sevindir de vesile olsun senin affýna Güzelliðe giden yollarý kestin kin dolu bakýþýnla Ne geçti nefretten baþka bu âlemde eline kaçýþýnla Aþký sevmezsin neden seni sevenlere kýymet vermezsin
Kul Mehmet’im bak ömür yolu kýsalýyor Kendine gel dediðimde kalbin buz tutuyor Paslanmýþ gönlünde neden güneþ doðmuyor Aþký sevmezsin neden seni sevenlere mutluluk vermezsin Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.