HASAT MEVSİMİ

Hasat mevsimiydi yuvadan uçtuk
Bülbüle gam düþtü, biz kanat çýrptýk.
yýllarýn,üstünden yol olup geçtik,
telli turnalarýn, göçtüðü yerde.

tipi boran gibi, gurbet ne desem
Dostlar uzar geçer derdimi deðsem.
Ne fidanlar açar ,topraðý dersem
ateþ güllerinin ,yaktýðý yerde.

Eþikte süt saðar,kýrk büklüm nenem,
zamanýn alnýndan ,perdeyi çeksem.
peykelerde aðlar o sessiz gölgem,
kerpiç hanelere ,serdiðim yerde.

küçülsem yeniden, kalsam bir soluk,
dokunur göðsüme bir yudum yokluk.
yokluktan çaðýrýr ,mutlu yoksulluk
Karalastiklerle bastýðým yerde.

çalýda beklerim, dikendir yerim
bülbül’e naar olan, gül olsam derim.
Bozkýra dökülse saðnak gözlerim
bulanýk sellere,aktýðým yerde.


bekle bozkýr tenli ,hasret küfemde
kovsanda gelirim, kaderim sende
kapansýn gözlerim,o en son demde
Þu yalan dünyaya açtýðým yerde.

A.görgan



Sosyal Medyada Paylaşın: