Cumaya gidecekti epey ara verdikten sonra kalktý duayla abdest tazeledi üstünü deðiþti ama çoraplarý!
Hangi çifti eline alsa delik vardý bir yerinde çekmeceyi boþaltý nafile hep ayný
Yalýn ayak kýlsa! kýþ günü olmaz dedi.
Cami kapýsýna kadar gitti bahçedeki banka oturdu vaazý pek anlayamadý ama okunan ayetleri gözyaþlarýyla dinledi yüreði titredi gözlerini kapadý ah inledi
Cemaat daðýlýrken fark etti garibin son nefesini yüzünü kýbleye dönerek elinde doksandokuzluk tespihiyle mütebessim halde verdiðini...
@Neyzence
Sosyal Medyada Paylaşın:
muharremali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.