PUSAT/SIZIM

noel/den önce ..
her yerde dalý budaði yeþil altý kesik aðaçlar
önce allanýp pullanýp gözlere sunulur
üzerindeki renkler gözlerde oynaþýrlar
kurbanlýk koyun gibi bekler sonunu
noel/den sonra ..
sokaða fýrlatýlýr kýrýlýr süsleri ,
O süsler gibi yerlere daðýlýr kýrýk düþlerim
umutlarým bir bir kaybolur kendimde ..

pusatsýzým ;
sýrtýmda elek olmuþ melamet hýrkam,
ölüm bir nefes kadar yakýnýmda
hayat sana küsüm hani gülbaharlarýn
kaburgamýn batan garip sol sancýsý
ölümü anmamak için güzel þeyler düþünüyorum
pencerelerdeki buðularý tek tek siliyorum
makas almýþ gülmelerim dudak kývrýmlarýmdan
güzel þeyler düþlüyorum,
penceredeki kadife çiçeði suluyorum

felek ârý -hayâ þiþesini taþa çaldý
çentik attý sol yanýma
solyanýmdaki çentik ondan kalan
oysa delice yaþamak varken
anlýmdaki bu kara / yazýlar neden


buradayým uzat ellerini diyor
yürüyüþ yaptýðým bu nehir
artýk artýk ruhumu boðuyor
nereye yürüyoruz
haydan geldik hû/ya gidiyoruz
bu can yorgun , nur_can diyor ah!
ölüm nefes kadar yakýnýmda
dostlarla ben þiirlerle bir düþ âlemindeyim
sol yanýmda bu sancý olmasa
keþke yanýmdan gitmeseydi kalsaydý eylül
yazým yok gülbaharým yok ben bir kardelenim

güneþ çýkana dek ömrüm
çaputtan bebeðimle polyannayý oynardým
telli duvak giydirdi gurbetin sinsi pusu
bense uçurumun kenarýnda mor krizantem döktüm
parçalarým aþagýda
dünyayý kucaklayan kollarým çok yoruldu çok
düþüyor çið gibi yaralý yüreðim üstüme üstüme
pusatsýzým
bu gurbette
bedenim ayrý yüreðim hep ayný yerde
hüznümden mor krizantem düþse de yüzüme yaprak gölgesi
daðýnýk kalsýn kimse toplamasýn yüzümden düþen mor krizanterleri
gizlenir kederim soyum/dan"miras - kalan ,parlayan bu yüzümde ...












Sosyal Medyada Paylaşın: