Hissediyordum bedenimde uçuþan kelebekleri Yaz rüzgârlarýný güneþin ýsýttýðý gibi ýsýtan kalbimi Gülüþünü, özlemek hiç bu kadar soðuk olmamýþtý Sonbaharda yapraklarýný döken aðaç gibi Düþüyordum kalbinden yavaþ yavaþ Caným acýyor mu acýmýyor mu hissedemiyorum Terk ediyor kelebekler siyah olan kalbimi.
Terk ediliyorum, terk ediyorum Kelebekler beni ben kalbini, sevdirebilir mi? Bir insanýn gülüþü kaybolan her þeyi Özletebilir mi? Bir yaz güneþi sonbaharýn yalnýzlýðýný çýplaklýðýný Varoluþluðumda kayboluyorum bir dondurma gibi.
Bir tusunami tarafýndan alýnýp gidilen hayalleri? Kalanlarla mutlu olunur mu? Yeniden çarpar mý? O kalp bir insaný hayata döndürürcesine Mutluluðu görebilir miyiz? Gülüþlerinde hissedebilir mi? Yeniden tüm bedeninde uçuþan kelebekleri? Ya da unutur mu her þeyi? Yeni bir hayat belki de mutlu senaryolarla dolu olan Rol icabý gülümsemeler belki de Ýyi bir oyuncudur fark etmez kimse bunu Ya da severim bir adamý yeniden deðil ilk defa Özlerim belki ama gülümserim Ýlk aþkým olana elveda ederim belki de gülüþlerimle.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.